در نظر مولوی نماز ایستادن آدمـی در روز رسـتاخیز در حضور حق است(ر.ک. کاشفی، 18).همان گونه که در روز رستاخیز پرده‌ها کنار می‌روند و غیب‌ها آشکار می‌سود، نماز راسـتین هـم هـمین تجربه را به نمازگزار می‌دهد.مولوی همچنین نماز را سفری -معنوی می‌داند که نمازگزار در طـی آن مـی‌تواند نـقبی به عالم غیب بزند:
ای بلال خویش نوای خوش صهیل
پرسم این احوال از دانای راز
روزی جانم گشا دست از صفا
می رسـد بـی‌واسطه نـامه خدا
نامه و باران و نور از روزنم
می‌فتد در خانه‌ام از معدنم
(مولوی، مثنوی، دفتر سوم، ابیات، 2400، 2403)
روز بزرگداشت مولوی
درباره این سایت